A Review Of wiersz o morzu

A Review Of wiersz o morzu

Blog Article

PS Macie swoje ulubione cytaty o morzu? Z jakimi książkami, piosenkami lub wierszami kojarzy Wam się np. Bałtyk? Więcej złotych myśli w dziale Cytaty.

„Szron starożytnego marynarza” Samuela Taylora Coleridge'a (1798) to przypowieść domagająca się szacunku dla stworzeń Bożych, wszystkich stworzeń wielkich i małych, a także dla imperatywu narratora, pilności poety, potrzeby nawiązania kontaktu z publicznością. Rozpoczyna się najdłuższy wiersz Coleridge'a:

Historie morskie są często alegoryczne, wypełnione fantastycznymi mitycznymi istotami i niosą ze sobą celne wypowiedzi moralne. Wiersze morskie również często skłaniają się ku alegorii i naturalnie pasują do elegii, zarówno w odniesieniu do metaforycznego przejścia z tego świata do następnego, jak i każdej rzeczywistej podróży przez ziemskie oceany.

„Jeszcze po świecie starożytnym słynne/ Były te wody i lądy bursztynne!/ Ku nim to Fenik biegał w bród daleki,/ Ku nim Słowianin korabli czeredą/ Pływał — i kupię składał pod Wenedą”. Wincenty Pol, „Bałtyk”

Emily Dickinson , uważana za jedną z najwybitniejszych poetek amerykańskich XIX wieku, za życia nie opublikowała swojego dzieła.

Stała się znana publiczności dopiero po śmierci samotnika w 1886 roku. Jej poezja jest zazwyczaj krótka i pełna metafor. Tutaj używa morza jako metafory wieczności.

To tylko kilka przykładów. Na zachętę. Jeśli szukacie książki na lato czy powieści na wakacje lub urlop – warto sięgnąć po pozycje z morzem w tle. Teraz czas przejść do tematu głównego.

„O morze! Jakże często zda mi się, że łowię/ Uchem szum twych ogromnych wód i w tej muzyce/ Słyszę mistycznych epok głuche tajemnice…”. Kazimierz Przerwa-Tetmajer, „Morze”

Komentarz: W tym wierszu Jorge Luis Borges mówi o miłości jako o czymś imponującym i pięknym; opisuje to i podkreśla, jakie to uczucie widzieć to: jakby to był zawsze pierwszy raz. Odnosi się również do tego jako do czegoś, co było przed wszystkim, przed wszechświatem i kosmosem.

Komentarz: Benedetti mówi o morzu jako o czymś tajemniczym, pełnym ukrytych wiadomości; opisuje jego fale, wody i poprzedzający go brzeg.

przez Odchodzisz ode mnie jak lato. I powracasz do mnie jak lato. Wjeżdżasz nagle na rynek (Opel Raiły 1900 o mocy 102 KM) Ostatni raz ty.

Poeci i Morze to zbiór kilkunastu wierszy, na który natrafiłem kiedyś przypadkiem. Ciekawy byłem jak wypadną, bo przy takiej ilości i różnych autorów mogło okazać się, że jednak otrzymam kilka fajnych, a resztę takich sobie. Taka obawa ciągle mnie nurtowała przy wyborze zbioru. Jednak przyznaje, że autorzy stanęli na wysokości zadania i dostałem fajne wiersze o tematyce morskiej. W nich zawarte została nie tylko miłość do morza i żyjących w głębinach stworzeń, ale również znalazłem opisy plaż, pływających statków, marynarzy mierzącymi się z oceanami i morzami, zahaczające o legendy jak o Latającym Holendrze, pojawiały się motywy syren i wojenne. Różnorodność jest plusem wybranych do tej antologii poezji o morzu utworów. Nieraz napisane dawniejszym językiem i współczesnym. Mimo tego nie przeszkadzało wiersz o morzu mi czerpać przyjemności z obcowaniem z nimi.

Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług top quality zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.

przez Powiał wicher bujny — i szeleszcząc wpada W rozpoztarte żagle, szamoce linami, Pełnemi go garnie łakomie piersiami Wędrowna na łodzi gromada. Dalejże na morze!

przez Przyjdę do ciebie w północ ciemną, z nowiem… Drogę przez półmrok wskaże mi tęsknota… A ty, choć o swym przyjściu nie powiem, Wyjdziesz i sama otworzysz mi wrota.